Brandtowie

"Twardą pięścią rządy sprawował będzie, by w Sylvanii porządek przywrócić. A jeśli ktokolwiek sprzeciwić się odważy, ostrze szlachetnego miecza na swej szyi poczuje. Strzeż się więc zhańbiona duszo, coś o swej krwi zapomniała, bo ciemne czasy dla Ciebie nadeszły, gdy ród Brandtów do Sylvanii powrócił."

Ich nazwisko oznacza ogień, lub też spaloną ziemię. Rdzenny ród Sylvanii, który przez lata służył jako rycerstwo wasalne Waldenów. Przybyli tutaj ze swoim seniorem Fryderykiem Schliemannem w 2146 roku. Założyciele rodu, Waldo oraz Till byli pierwszymi, których nowy Walden pasował na rycerzy. Wsławili się wielkim bohaterstwem, a ich nazwisko związane jest z legendą mówiącą o tym, jak bez strachu rzucili się do walki z wampirami i innymi nieumarłymi:

(legenda do uzupełnienia)

Ród znany jest z oddania Morrowi, bogowi śmierci i snów. Znani konserwatyści, szlachta z krwi i kości, uważający Sylvanię za swoją ziemię i żyjący wedle jej tradycji. Chociaż nie wywodzą się z krwi Fennone, uważają, że są jednym ze starszych rodów w Sylvanii. Bacząc na fakt, iż dopiero wraz z przyjściem Schliemanna na terenie Baronii pojawiły się szlacheckie rody w rozumowaniu Imperium, nie jest to teoria kłamliwa. Ufundowali świątynie Morra w małej wiosce Tempelhof, chociaż sama osada nie należy do ich ziem.

Wraz z śmiercią Beatrix von Walden rodzina opuściła swoje domostwo w stolicy i rozpierzchła się, aby przeczekać czarne godziny walki o tron. Po trzech miesiącach na ziemię Baronii wraca głowa rodu, Theodor von Brandt aby uporządkować stare sprawy i przyczynić się do przywrócenia pokoju w Sylvanii.